دانلود, بررسی سبک معماری اصفهانی, پاورپوینت
 
دوران صفویه را یکی از درخشان ترین اعصار هنر و معماری ایران می دانند چرا که در تمامی زمینه ها از جمله معماری و تزئینات آن گرفته تا منوسیقی و فلسفه، ایران شاهد رشد و شکوفایی چشمگیری بوده است.
اما آنچه در معماری ایران به نام سبک یا شیوه اصفهانی معروف است و در متون غربی تحت عناوینی چون: معماری صفوی، قاجاری، افشاری و زند-قاجار شناخته می شود، به اندک زمانی قبل از پیدایش سلسله صفویه باز می گردد لذا خواستگاه آن اصفهان نبوده و اولین بناهای این شیوه از معماری مربوط به دوران حکومت ترکمانان قره قویونلو است، قومی که هرج و مرج اواخر دوره تیموری قدرت در غرب و شمال غرب ایران به دست گرفته بود.
سرانجام با به قدرت رسیدن فردی به نام اسماعیل از نوادگان شیخ صفی ،عارف قرن 8، در سال 907 هجری قمری سلسله صفویه در تبریز به قدرت رسید.
با آغاز سلطنت عباس میرزا در سال 995 هجری قمری و انتقال پایتخت به اصفهان بود که این شهر به نهایت آبادانی و شهرت خود رسید و شماری از مهم ترین بناهای ایران را در خود جای داد.
 
 
 بخشی از مطلب 
معماري بومي آذربايجان پديد آورنده ي 3 سبك معماري پارسي، آذري و اصفهاني است و بنابراين جايگاه ارزنده اي در معماري ايراني در قبل و بعد از اسلام دارد.
 
شيوه ي معماري اصفهاني از نظر دوره بندي تاريخي عبارت است از معماري دوران صفوي، افشاري، زنديه و قاجاري.  
 
مجموعه ي جعفرآباد قزوين كه در اصل الگوي ميدان نقش جهان اصفهان است در سال 996ه.ق ساخته مي شود كه از آن مجموعه تنها كاخ عالي قاپو يا چهلستون باقي مانده است.